ماه محرم دگربار فرا رسید، ماهی پر از غم و اندوه، ماهی پر از حزن و البته توام با درس های فراوان. محرم را چگونه در پیش خود شناختیم و چه درس هایی از آن گرفتیم؟
آیا محرم را فقط در پوشیدن لباس سیاه، حضور در تکایا و یا سینه زنی و زنجیر زنی و یا علم کشان و قمه زدن و .. باید دید؟ و یا اینکه محرم در خود درس ها و گفته ها و آموزه ها نهفته دارد؟ چرا گفته شده محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته اما در مورد ماه های دیگر اینگونه صحبت نشد؟ چه تفاوتی در شهادت امام حسین(ع) و دیگر امامان بوده که ایام سوگواری این امام عزیزمان اینگونه پرشورتر برگزار می شود؟ اگر چه توجه وافی و کافی به تمامی مناسبت های مذهبی از سوی عامه جامعه وجود دارد.
محرم درخود درس ها دارد. درس هایی که شفای درد من و تو می باشد. یقیناً اگر به نیکی این آموزه ها را بگیریم می توانیم کشتی خود را از این گذرگاه سخت دنیایی و از این دریای پر تلاطم  وسواس به شایستگی عبور دهیم. اما آیا به راستی ما اینگونه ایم؟آیا فرمایش گهربار امام حسین (ع) و سفارشات دیگر ائمه اطهار را آویزه گوش قرار داده و در زندگی آنرا پیاده می کنیم؟ آیا توانستیم در اوج شدائد و مشکلات « و ما رأیت ألاجمیلا » ببینیم؟ آیا آزاده وار زیستیم و در زندگی جوانمرد بودیم؟ آیا انسانیت را به معنای واقعیش در تمامی کارهایمان سرلوحه قرار دادیم؟ آیا محبت به همنوع و حتی به دشمن که از سوی امام حسین(ع) در صحرای کربلا مشاهده شد در زندگیمان دیده می شود؟ آیا حاضریم برای رسیدن به رضا و قرب الهی چشم از مادیات و مسئولیت های جهانی فرو بندیم؟
به راستی چه مقدار صبر و فداکاری، حسن خلق، تواضع و ادب، بخشش، عبادت، ذکاوت و شجاعت و شهامت،آزادی، فداکاری، امیدواری، شرافت، سیاست که حداقل درس های واقعه عاشورا می باشد را در زندگی مان پیاده سازی کردیم؟
به نظر می رسد باید اعترافی تلخ در قبال سئوالات بالا داشته باشیم. این روزها دیدن برخی از حالات باعث نگرانی و بسیار ناراحت کننده می باشد.
 امروزه برای رسیدن به مقصودمان حاضریم دیگران را به راحتی له کرده و حقشان را پایمال کنیم؟ گذشتمان کم شده، رفتارمان درخور یک بچه مسلمان شیعه نیست. برای گرفتن پست دنیایی تن به هر ذلتی می دهیم. به دنبال آنچه استحقاقش را نداریم هستیم. دروغ و غیبت در زندگیمان به راحتی رنگ خودش را نشان می دهد. کمتر به دیگران توجه میکنیم. نسبت به فقرا و مستضعفین جامعه بی تفاوت شدیم. کمتر قدردان انعام الهی و به خصوص آرامش فعلی مان هستیم.
باید نگاهی دگربار به خودمان بیندازیم و محرم بهترین فرصت در این باره است. بهترین فرصت برای آموختن درس های عاشورا و واقعه کربلا، بهترین زمان برای نزدیک شدن هر چه بیشتر به سیره زندگی امام حسین(ع).
 بیائیم در این محرم بار دیگر مروری به زندگی روزمره مان داشته باشیم و حسین وار بیندیشیم و حسین وار زندگی کنیم.
علیرضا قلی زاده